อยากรู้ว่า ผู้ชายกับผู้หญิงเป็นแฟนกันจำเป็นหรือเปล่าว่า...

พอดีว่าวันนี้เรียนเรื่องวัฒนธรรมของประเทศต่าง ๆ ค่ะ เลยอยากรู้ว่า ที่เมืองไทยบ้านเรา
เวลาผู้ชายกับผู้หญิงเป็นแฟนกัน เวลาไปเที่ยวกัน ไปกินข้าว หรือไป shopping ผู้ชายจำเป็นต้องจ่ายให้
ผู้หญิงรึเปล่า แล้วอย่างถ้าคนแต่งงานกัน ผู้ชายต้องให้เงินผู้หญิงใช้รึเปล่า เหมือนกับว่าให้เอาไว้ใช้จ่ายแต่
ละเดือน ถึงแม้ว่าผู้หญิงจะทำงานก็ตามผู้ชายยังจะต้องให้เงินผู้หญิงรึเปล่าคะ...เหมือนกับว่าเอาไว้ใช้จ่าย
ในบ้าน ค่ากับข้าวหรือ อาจจะเป็นค่าอื่น ๆ ในบ้าน ช่วยตอบหน่อยนะคะ เพราะตอนนี้หาคำตอบไม่ได้เลย
เหมือนกับว่าบางคนก็บอกว่า แชร์กัน บางคนก็บอกว่า ผู้ชายออก งง ค่ะ แล้วถ้าจะแต่งงานกัน
จำเป็นรึเปล่าคะว่าผู้ชายต้องมีบ้านเป็นของตะเอง ในกรณีซื้อบ้านใหม่เพื่อนแต่งงาน ผู้ชายต้องเป็นคนซื้อบ้านรึเปล่าคะ
หรือช่วยกันออกค่าบ้านกับผู้หญิงคนละครึ่ง ...ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นนะคะ

จําเป็น อย่างมาก เพราะมันเป็นการแสดงออกถึงความจริงใจอย่างนึง

กลับกัน ถ้าผู้หญิง เป็นคนจ่ายหรือ เลื้ยง คนก็จะมองว่า ผู้ชายเกาะกิน

เคยเดท กับผู้ชายคนนึง จะบอกว่า งกมากมากเลยคะ ไม่ออกอะไรให้เลย จ่ายใครจ่ายมัน เราเลย

say good bye ถึงแม้เค้าไม่ได้ขอเงินเรา แต่เค้าก็เป็นผู้ชาย เป็นสุภาพบุรุษ อย่างน้อย เดทแรก

ควรเลี้ยงนะคะ แต่ถ้าอนาคตได้อยู่ร่วมกัน อาจจะไม่จําเป็นก็ได้ เพราะผู้หญิง เราก็สามารถหาเงิน

เองได้เพลอเพลอ อาจจะหาเงินได้มากกว่าสามีอีก แต่นั้นก็แล้วแต่คนนะคะ โดยส่วนตัว คิดว่า

ยังไงผู้ชายยังไง ก็ต้องมีหน้าที่เป็นผู้น้ำ ควรให้บ้าง จะมากจะน้อย ก็ควรให้บาง เพราะมันแสดงว่า

เออ เราเลื้ยงภรรยา คนนี้ได้นะ

สำหรับเรา เราว่าจำเป็นอย่างยิ่งค่ะ ที่คบกันแล้วผู้ชายต้องเป็นฝ่ายจ่ายค่าทานข้าว
ดูหนัง เวลาไปเที่ยวกัน

ไม่ได้เห็นแก่ตัวนะคะ แต่มันเป็นการแสดงความเอาใจใส่อย่างนึงค่ะ

พอเค้าเสนอมาแบบนี้ เราอาจจะเลี้ยงเค้ากลับในมื้อถัดไปก็ได้
คุณผู้ชายเลี้ยงข้าว คุณเองก็อาจจ่ายค่าไอศกรีมก็ได้
คือแนวช่วยๆเหลือกัน ไม่ใช่ว่าทุกครั้งที่ไปต้องมีการตั้งกฎเกณฑ์ไว้ว่าต้องหารครึ่งกันนะ
มันดูอึดอัดเกินไปหน่อยค่ะ เราไม่สนับสนุนให้หารครึ่ง

เราเคยอ่านในเน็ตมีคนมาโพสต์ว่า ผู้ชายชวนเค้าไปทานข้าวเย็นกัน
เป็นร้านอาหารกึ่งๆดูดีนิดนึง พอพนักงานมาคิดเงิน สมมติว่า600บาท
ผู้ชายบอกกับผู้หญิงคนนี้ว่า เอ่อ คนละ300ครับ

เราอ่านแล้วอยากเข้าไปกระโดด"ดร็อปคิก"อีตานั่นจริงๆ
อะไรหว่า ชวนผู้หญิงไปกินข้าวแท้ๆ ดันไปให้เค้าหารครึ่ง

สำหรับเราถ้าไปทานข้าวกันครั้งแรก เราไม่เอ่ยว่าเราช่วยออกนะ
แต่จะเสนอเลี้ยงไอศกรีมแทน

สำหรับแฟนเราคนนี้ ตอนคบกันใหม่ๆเค้าจะไม่ยอมให้เราออกเลยค่ะ
จนเราบอกว่าขอออกเงินมั่งเหอะนะ กินเงินเดือนที่บ้านทั้งคู่เหมือนกัน
บางมื้อเราก็ขอเลี้ยงเค้า สรรหาไปกินโน่นกินนี่ หมดกับค่ากินไปก็เยอะค่ะ

ส่วนเรื่องบ้าน ตอนนี้ที่บ้านแฟนเค้าสร้างบ้านให้อยู่หลังนึงในเนื้อที่บ้านเดิมค่ะ
เป็นที่ต่างหากไม่ใช่ในหมู่บ้านนะคะ พ่อแม่เค้าจะให้อยู่หลังเราแต่งงานค่ะ

แต่ประเด็นสำคัญคือก่อนที่พ่อแม่เค้าจะสร้างบ้านให้ ดันไม่รู้มาก่อน
เลยไปซื้อบ้านในหมู่บ้านแลนด์แอนด์เฮ้าส์ไว้หลังนึง แต่ที่บ้านเค้าอยากให้อยู่ใกล้ๆ
เลยมีสองหลังเฉยเลย
เรื่องบ้านแลนด์ เราบอกว่าจะช่วยนะ
แต่แฟนบอกว่าไม่ต้อง เค้าจัดการเอง เลยกะว่าจะซื้อเฟอร์นิเจอร์มาลงให้แทน

ทุกอย่างต้องขึ้นอยู่กับแต่ละคนค่ะ ว่าเค้ามายด์หรือไม่กับเรื่องพวกนี้

-- ตอนเป็นแฟนยังไม่แต่งงานกัน--

เราคิดกลับกัน อกเขาอกเรา เค้าทำงานเราก็ทำงานต่างคนต่างมีเงินใช้ ไม่มีเหตุผลใดๆ ที่ฝ่ายชายต้อง "PAY ALL"
โดยเฉพาะกับพวกเสื้อผ้า, เครื่องสำอางค์ ของใช้ส่วนตัว (ยกเว้นรวยจัดกับเรื่องวัฒนธรรมอย่างที่คุณตัวเล็กว่า)
เพราะผู้ชายที่จ่ายให้ผู้หญิงในลักษณะนี้ มันไม่เหมือนคู่รักสักเท่าไหร่ แต่เหมือนจ่ายเพื่อแลกกับอะไรสักอย่างมากกว่า (ขอโทษที่พูดตรงๆ)
ยกเว้นเสียแต่ว่า คุณโชคดี๊ โชคดีเจอผู้ชายอย่างนั้น จ่ายให้หมด (เราหามา 20 ปีหละ ไม่เคยเห็นแม้แต่เงา) T_T

และควรคิดให้ดี หนีให้ห่างกับผู้ชายที่ take care เราดีแต่ดีเกินกว่าพ่อแม่ของตัวเค้าเอง

-- ส่วนตอนแต่งงานกันแล้ว--

ถึงตรงนี้เป็นเรื่องที่ต้องเปิดใจคุยกันแล้วค่ะ อย่างตอนเป็นแฟนก็แค่มีน้ำใจให้กันและกันบ้างตามเหตุตามผล
แต่พอแต่งงานกัน มันก็จะกลายเป็นความรับผิดชอบถาวรกับหลายๆ เรื่อง เช่น เรื่องค่าใช้จ่ายภายในบ้าน
เรื่องค่าใช้จ่ายลูก เรื่องค่าใช้จ่ายพ่อแม่ เรื่องค่าใช้จ่ายส่วนตัว ซึ่งต้องตกลงกันให้เคลียร์

ส่วนใหญ่ที่แคทเห็นเพื่อนๆ ที่แต่งงานแล้วใช้กันก็มี 2 แบบ
1. หลังจากรู้ค่าใช้จ่ายคร่าวๆ ในบ้าน ฝ่ายชายจะให้เป็นเงินเดือนทุกเดือน มากน้อยก็แล้วแต่ตกลงกัน
เพื่อให้เป็นค่าใช้จ่ายส่วนกลางภายในบ้าน และส่วนนึงให้ฝ่ายหญิงไว้ใช้บ้างตามกำลังทรัพย์

2. ตกลงกันเลยว่า ใครมีหน้าที่รับผิดชอบส่วนไหน ก็แบ่งกันจ่ายไป แต่แบบนี้จะมีปัญหาจุกจิกมากหน่อย
เพราะบางทีอยู่กันไปนานๆ มันจะมีค่านู่นค่านี่หยุมหยิม ที่ไม่อยู่ในข้อตกลงมาให้รำคาญใจบ้าง
แต่ส่วนใหญ่ฝ่ายชายจะรับผิดชอบหลายเรื่องมากกว่าฝ่ายหญิงนะ

แต่ขอเป็นว่า จะแต่งหรือยังไม่แต่งก็ควรถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน "อย่าเห็นแก่ตัว" สำคัญมากค่ะ :D:D
.
.
.

จริงๆผู้ชายก็ควรเลี้ยงนะ ถือเป็นการให้เกียรติและแสดงน้ำใจอย่างนึงที่ควรแสดงต่อผู้หญิงว่าภายภาคหน้าเค้าก็สามารถพึ่งได้ แต่ทว่าในทางกลับกันผู้หญิงก็ต้องมีการให้เกียรติและเกรงใจผู้ชายด้วยเช่นกัน โดยการแสดงน้ำใจกลับบ้างในบางครั้ง ไม่ใช่ให้ฝ่ายชายจ่ายให้อย่างเดียวทุกอย่างเสมอไป นั่นก็หมายถึงว่าฝ่ายหญิงก็ควรเอาใจใส่เรื่องพวกนี้ด้วยเช่นกัน

แต่ก็ไม่ค่อยเห็นด้วยกับการที่ฝ่ายหญิงต้องให้ฝ่ายชายจ่ายให้ทุกอย่างอ่ะนะ ถึงแม้จะได้มาด้วยสิเหน่ห์หา แต่ในทางจริยธรรมก็ควรจะมีการแลกเปลี่ยนหรือแสดงน้ำใจกลับด้วยเช่นกัน

สำหรับจูน คือ แชร์กันค่ะ

จิงๆ คบกันใหม่ๆ เค้าก็จะออกให้ แต่ด้วยค.ที่เราเป็นคนชอบเลี้ยงเพื่อนบ้างอยู่แล้ว เลยเลี้ยงเค้ามากกว่า

ที่บ้านก็สอนมาอ่ะค่ะ ว่าควรแชร์กันนะ เราก็เออ ไม่ได้เดือดร้อนไรนี่นา แค่ค่าข้าว ค่าดูหนัง... บลาๆๆๆๆ

ส่วนเรื่องที่พอแต่งงานกันแล้ว ที่บ้านจูนพ่อออกทุกอย่างค่ะ แถมให้เงินเดือนแม่อีกต่างหากด้วย

ยังไม่รวมโบนัสพิศวาสเป็นครั้งคราว^^

โชคดีที่ที่บ้านแฟนก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน แต่มันก็แล้วแต่บ้านของแต่ละบ้านอ่ะค่ะ

โดยส่วนตัวจูนชอบแบบที่ที่บ้านเป็นอยู่ ฟันธง!!!!

เห็นด้วยกับคุณ KAT ค่ะ เราว่าไม่จำเป็นที่การไปทานข้าว หรือไปไหนด้วยกัน แล้วผู้ชายต้องเป็นคนออกคนเดียว เค้าเลี้ยงเราบ้าง เราเลี้ยงเค้าบ้าง ;)

ส่วนถ้าแต่งงานไปแล้ว ก็คงต้องคุยกันอ่ะนะคะ

มันไม่มีกฎตายตัวหรอกค่ะ

มันขึ้นอยู่กับว่าคุณต้องการให้สัมพันธภาพมันเป็นแบบไหนน่ะค่ะ คืออยากให้เรา 2 คนอยู่ในสถานะเท่าเทียมกันก็ต้องแชร์กันออก แต่ถ้าเราและเค้ามั่นใจว่าเราจะสามารถบริหารเงินภายในบ้านได้ ผู้ชายควรให้เงินเดือนเราทั้งหมดค่ะและไม่ควรถามเราด้วยว่าเอาไปใช้อะไรบ้าง อันนี้คือที่เราตกลงกันกับแฟน

หลายคนอาจจะว่าเราว่าเห็นแก่ตัว แต่เราเห็นความเป็นจริงในข้อนึงว่าเมื่อใดก็ตามที่ผู้ชายถือเงิน มักจะมีผู้หญิงอื่น ๆ เข้ามาป้วนเปี้ยนเสมอ ต่อให้ผู้ชายเค้ารักเรามากแค่ไหนแต่คนเรามันมีเผลอไผล สถานการณ์พาไปกันได้เพราะผู้ชายปฏิเสธไม่ค่อยเป็น ดังนั้นตัดปัญหาไปเลย ให้เราเป็นคนถือเงิน แล้วเราจะจัดการแบ่งเองว่าจะให้เค้าเดือนละเท่าไหร่ แต่ถ้ามีกรณีพิเศษ เช่น ไปงานลูกน้องต้องใส่ซองหรือเค้าอยากเปลี่ยนมือถือใหม่ หรือซื้อนาฬิกาใหม่ อันนี้มาเบิกได้ค่ะ เราให้เพราะมันเป็นเงินของเขา แต่ขอให้มีที่มาที่ไปนิดนึงว่าจะเอาไปทำอะไร

ตอนนี้หมั้นกันแล้วก็เริ่มทำแบบนี้เลยค่ะ เพราะถ้าไปทำเอาหลังแต่งงานเค้าอาจจะรู้สึกว่า...อะไรวะ แต่ก่อนไม่เห็นต้องให้เลย อะไร ๆ ก็แชร์กันออก ตอนนี้หมดอิสรภาพแล้วยังยึดเงินไปอีก ดังนั้นเราเริ่มตอนหมั้นเลยอะค่ะ บอกเค้าว่าซ้อม ๆ ไว้ก่อน เราจะเป็นแบบนี้กันหลังแต่งงานนะ แล้วดูว่าเค้าทนได้ไหม รับได้เปล่า ถ้าเค้าอยู่ในสัมพัธภาพแบบที่เราต้องการนี้ได้ก็ค่อยแต่งงานค่ะ

ตอนที่เป็นแฟนกันเค้าก็เลี้ยงแต่ไม่ตลอดเพราะบางที่เราก็อยากจะจ่ายบ้าง (แต่ส่วนใหญ่เค้าจะเลี้ยง)
พอแต่งงานกันแล้วต่างคนก็รู้ว่าใครมีรายรับเท่าไหร่ ก็เอาเงินนั้นแหละจ่ายเหลือเท่าไหร่ก็เก็บ(หรือจะเอาไปใช้จ่ายสนองความต้องการแต่ก็ต้องได้รับความเห็นชอบของทั้งสองฝ่าย)
จริงๆๆแล้วเราไม่มีบัตรเครดิตที่เป็นบัตรหลักนะ แต่ปรกติแล้วสามีจะจ่ายตลอด หรือไม่ก็ใช้เดบิต เพราะรายจ่ายทุกอย่างจะเข้าบัญชีกลาง แล้วจ่ายที่เดียวสิ้นเดือน

เมื่อสมัยโน้น สิบปีมาแล้วเวลาที่เราจะออกเดทนะค่ะ ไม่เคยได้เสียเงินซักกะบาทเลย อะไรมาจีบเราก็ต้องออกเงินเลี้ยงเราซิ แต่เราก้ออาจจะเลี้ยงกลับเป็นพวกไอศครีมหรือของหวานเล็กๆน้อยไป แต่มื้อใหญ่ก็ให้เค้าจ่ายไป :D

แต่หลังแต่งงานแล้วกรณีของเราคือ สามีจ่ายทุกอย่างค่ะ เพราะหน้าที่ของเค้าคือหาเงิน หน้าที่เราคือเลี้ยงลูก และเราต้องลาออกจากงานด้วยเพราะฉะนั้นจ่ายมาซะดีๆ เอเวอรี่ติ้ง จิงเกอร์เบล เหอะๆๆๆ :D และอยากจะบอกว่วมีเพื่อนเราคนหนึ่งตัวเค้าเองกับสามีมีหน้าที่การงานที่ดีเงินเดือนแพงกันทั้งคู่ แต่เค้าก็ออกค่าใช้จ่ายกันคนละครึ่ง แล้วบางครั้งสามีให้เงินเวลาเธอจะไปช้อปปิ้งหรือไปเที่ยวเมืองนอก เธอก็เอาค่ะไม่เกี่ยงงอนว่า "ชั้นก็มีเงินของชั้นเองไม่ต้องมาจ่ายให้ชั้นหรอก" และก้เอามาเก็บฝากธนาคารไว้เธอบอกว่า "ชั้นไม่ได้ขอนี่แต่ให้ชั้นก้เอา" เราว่าเป็นอะไรที่ฉลาดมากเพราะผู้ชายนะค่ะบางที่เค้าก้ออยากจะมีความรู้สึกว่าได้ Support อะไรกับผู้หญิงบ้าง


แต่ในกรณีของน้องสาวคือทั้งตัวน้องสาวและน้องเขยทำงานกันทั้งคู่ ฝ่ายสามีจะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด พวกค่าน้ำค่าไฟ สบู่แชมพู ยาสีฟันอะไรยังงี้ แต่ค่าผ่อนบ้านนี้ช่วยกันคนละครึ่งแต่สามีออกเยอะกว่านิดหน่อย ส่วนค่ารถก็จ่ายรถใครรถมัน ค่าเรียนหนังสือลูกก้อช่วยกันคนละครึ่งและหมือนเดิมสามีออกเยอะกว่านิดหน่อย อีกแล้ว เราว่ามันขึ้นอยู่กับที่เราตกลงกันนะ :D