ใครลาออกจากงานเพื่อมาเลี้ยงลูกบ้าง

เราเป็นคนหนึ่งที่ลาออกจากงานมาอยู่บ้านเลี้ยงลูก ณ ตอนนี้ยังไม่มีปัญหาอะไร แต่เรามานั่งนึกถึงต่อไปจะเป็นอย่างไร ถ้าลูกเราโตขึ้นเราจะกลับไปทำงานก็ยากกว่าเดิมเพราะอายุมากขึ้น หรือถ้าเกิดถูกแฟนทิ้งเราจะทำไงดี เพราะเราไม่มีอาชีพ ปัญหา ฯลฯ ตอนนี้เราเลยเครียด มีใครเป็นอย่างเราบ้างนะ อย่างน้อยเราก็อุ่นใจมีคนเป็นเหมือนกัน หรือเพื่อนๆ มีคำแนะนำว่าไงบ้าง

เราก็ลาออกจากงานมาตั้งแต่แต่งงานเลยค่ะ เพราะแฟนอยู่ต่างจังหวัด ขอเขาทำงานพวกธนาคารในอำเภอเขาก็ไม่ยอม แต่ที่บ้านมีกิจการก็เป็นของกงสี แต่งมาได้ 15 ปีแล้วค่ะ เลี้ยงลูกสนุกดีมีความสุขค่ะ ปีหน้าลูกก็จะเข้าไปเรียนกรุงเทพฯแล้ว แฟนก็ให้ไปเฝ้าลูก แต่เรายังสองจิตสองใจไม่ค่อยอยากจะห่างกับแฟน อยากเป็นครอบครัว แต่แฟนเขาก็อยากให้ลูกไปเรียนที่กรุงเทพฯ ก็คงต้องไป ๆ มา ๆ ค่ะ

ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะ เราก็เหมือนกันออกจากงานมาเลี้ยงลูก
อยู่ที่บ้านสามี เป็นระบบกงสีเหมือนกัน เราว่าการเลี้ยงลูก
ก็เหมือนเป็นหน้าที่ อีกอย่างเหมือนกันที่คนเป็นแม่ต้องรับผิดชอบ
ให้ดีที่สุด หลาย ๆ คนน่าจะอิจฉานะคะที่คุณมีเวลาเลี้ยงลูก
ได้สังเกต ดูแลการเปลี่ยนแปลงของลูกในแต่ละเดือน แต่ละปี
เฝ้าดูพัฒนาการลูกตัวน้อย ๆ ของเราได้เติบโต เราคิดว่าเป็นช่วง
เวลาที่ดีมากเลยค่ะ ที่มีเวลาทุ่มเทให้เต็มที่นะคะ วันหนึ่งเค้าโต
ขึ้น เราจะได้ภูมิใจที่เราได้เลี้ยงลูกเองดูแลเองค่ะ เราคิดว่ามัน
น่าจะเป็นช่วงเวลาที่มีค่า และมีความหมายมาก ๆ นะคะ
คุณอย่าไปเครียดเลยค่ะ พอเค้าโตขึ้นหน่อย สามสี่ปี เค้าจะเข้า
โรงเรียนเราก็มีเวลาทำงานแล้ว ส่วนคุณสามีนี่ เมื่อแต่งงานกัน
แล้ว เราก็ต้องไว้ใจและเชื่อใจเค้านะคะ เป็นกำลังใจให้
แรก ๆ อาจจะเหงา อาจเกิดภาวะซึมเศร้าหลังคลอด ยังไง
มองหน้าลูกไว้ ก็น่าจะมีความสุขนะคะ อย่าคิดมากเลยค่ะ
เมื่อก่อนเราก็เป็นเหมือนกัน ตอนเราคลอดลูกคนแรก
แต่เมื่อเราคิดถึงหน้าที่ที่คนเป็นแม่ต้องทำ มองหน้าลูกก็
มีความสุขแล้วค่ะ พิมพ์ไปงงไปค่ะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ

อยากมีสามีที่ให้ออกมาเลี้ยงลูกบ้างจัง... จริงๆนะ ไม่ค่อยชอบทำงานเลย อยากอยู่บ้านเลี้ยงลูกบ้าง

อย่าคิดมากเลยนะคะ เพราะว่ามีคนอีกตั้งมากมายที่อยากออกจากงานมาเลี้ยงลูกที่บ้าน

เพราะอยากอยู่ใกล้ชิดกับลูกๆ อ่ะค่ะ แต่เนื่องด้วยเศรษฐกิจครอบครัวคนเราไม่เหมือนกัน

เค้าก็เลยทำไม่ได้ ต้องทำการทั้งสองคน สามี-ภรรยา

คิดแบบนี้แล้วจะสบายใจค่ะ

เราก็เป็นคนหนึ่งนะคะ ที่แฟนให้ออกจากงาน แต่ไม่ได้เลี้ยงลูกคะ (ยังไม่มีลูกเลย เหอๆๆ) คือตอนนั้นแม่เราป่วยหนักนะคะ ตอนนั้นที่บ้านของเราก็ไม่มีคนดูแลแม่ คือต้องดูแลแม่หนักมากคะ ต้องดูตลอด 24 ชม. เลย แฟน ณ ตอนนั้น (ตอนนั้นยังเป็นแค่แฟนนะคะยังไม่ได้แต่งงานกัน) เค้าก็ให้ออกจากงานมาดูแลแม่ของเราเองนะคะ โดยแฟนเค้าก็ส่งเงินให้ใช้ทุกเดือน เราก็เอาซิคะ อิอิอิ เพราะไหนจะได้ดูแลแม่ของเราเอง แถมแฟนก็ยังใจดีมีน้ำใจให้เงินใช้ทุกเดือนอีก....

จนต่อมาก็แต่งงานกัน และแม่เราก็เสียไป เราก็ว่างมากเลยคะ เคยนึกบอกสามีว่าเราจะไปหางานทำแล้วนะ แต่สามีก็ไม่ให้ไปทำคะ เค้าก็บอกว่าอยู่แบบนี้ดีแล้ว เค้ากลัวเราไม่มีเวลาให้เค้า ที่สำคัญเค้ากลัวเราต้องไปทำงานที่อื่น คือสรุปเค้าห่วงด้วยนะคะ เพราะจังหวัดที่เราอยู่เป็นจังหวัดเล็กๆ งานการก็หายาก ต้องไปหาที่จังหวัดใหญ่ๆ นะคะ สรุปคือแฟนเค้าอยากให้เราอยู่บ้านมากกว่า เราก็เลยตามเลยๆ นะคะ แต่ลึกๆ ก็แอบกลัวและกังวลเหมือนกันคือก็อยากจะหาเงินได้ด้วยตัวเองเหมือนกัน แต่แฟนก็ไม่ให้ทำ แต่เค้าก็เห็นว่าเราว่างๆ ก็เลยส่งของต่างๆ มาให้ขายรอเวลาไปอยู่ด้วยกันนะคะ...

ยังไง จขกท. ลองฝึกงานอาชีพต่างๆ ที่ใกล้ๆ บ้านเป็นความรู้ติดตัวก็ดีนะคะ เราว่าอย่างน้อยก็ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์และที่สำคัญมีความรู้ติดตัวด้วยนะคะ :)

เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกมา 2 ปีแล้วค่ะ เริ่มอยากกลับไปหางานทำแล้ว แต่ไม่รู้จะหาได้เปล่า เศรษฐกิจไม่ดีเนื่ย

ก่อนหน้านี้ทำงานบริษัทฝรั่งมาตลอดค่ะ แบบที่งานหนักมากๆ เลิกเฉลี่ย 2-3 ทุ่มนะคะ ใครกลับบ้าน 6 โมงต้องโดนเพื่อนๆเหล่ คือชีวิตแบบนี้ถ้ามีลูกเล็กๆก็คงไม่ไหวเหมือนกัน ก็พยายามหางานที่จะ balance ชีวิตครอบครัวกะการงานได้ค่ะ คือไม่ได้ทำงานนานๆแล้วรู้สึกตัวเองเฉื่อยๆกะโง่ๆยังไงไม่รู้ค่ะ เวลาไปเจอเพื่อนๆเก่าก็ฟังมันพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเลย

การเป็นแม่ก็คือหน้าที่การทำงานอย่างหนึ่งนะคะ
ทำงานตั้ง 24 ชม ไม่ได้พักไม่ได้เงินเดือน แต่ได้ความทรงจำที่ดี
ดูการเจริญเติบโตของลูกน่ะคะ
เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้ออกจากงานแต่ใช้แบบไม่รับเงินเดือน
อยู่เลี้ยงลูกได้ถึงขวบแน่ะคะ แต่ตอนนี้กลับมาทำงานก็อยากกลับไป
เลี้ยงลูกอย่างเดิมง่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ โชคดีแล้วคะที่ได้อยู่บ้านเลี้ยงลูก
แถมมีเงิน shop ใน sbn อีกต่างหาก

ไม่ได้ลาออกจากงานมาเพื่อเลี้ยงลูก
แต่ว่าไม่เคยทำงานเลยตั้งแต่แรกค่ะ ตั้งแต่ก่อนแต่งแล้ว
ช่วยกิจการที่บ้านนิดๆหน่อยๆ วันๆก็ลอยไปลอยมา--*
ที่บ้านสามีก็เป็นระบบกงสีเหมือนกันค่ะ สามีทำงานกินเงินเดือนจากกงสี
นิวก็อยู่บ้านเลี้ยงลูก ตอนยังไม่มีลูกก็ว่างแทบทั้งวัน
มีงานให้ทำแค่เวลาแม่สามีทำกับข้าว ก็ไปเป็นลูกมือ

พอมีลูกแล้วก็เลี้ยงเองค่ะ สามีก็อยากให้ไปทำงานกับกงสีนะคะ
แต่นิวไม่ค่อยชอบระบบกงสี ก็เลยไม่ได้ไปทำ
พอลูกไปโรงเรียนก็ว่างค่ะ นั่งเล่นเน็ตแทบทั้งวัน
หานู่นนิด นี่หน่อย มาขายบ้าง
ทำขนมขายคนงานบ้าง กำไรไม่เยอะ แต่สนุกค่ะ

เคยคิดเหมือนกัน ว่าถ้าเลิกกะสามีแล้วจะเอาอะไรกิน เพราะตอนนี้ก็เกาะสามีอยู่--*
ก็เลยขอเงินเดือนส่วนนึง เอาไว้เก็บเป็นของส่วนตัวของเราคนเดียว
อยู่ว่างๆก็หัดทำขนมไปเรื่อยๆ เผื่อจะเปิดร้านเบเกอรี่
อย่างน้อยเลิกกันไปก็มีเงินลงทุน เลี้ยงลูกได้เอง และไม่อดตายค่ะ ^^

ลองหาอะไรที่เราชอบทำตอนว่างๆจากการเลี้ยงลูกซิคะ
จะได้เอาไว้แก้เหงา และเป็นอาชีพเสริมได้ด้วยค่ะ

ลาออกมาได้ไม่นานค่ะ หลังจากแต่งงานก็ทำงานมาเรื่อยๆ
จนโดนด่า....ว่า....เธอจาหายไปไหนที 15-20 วันต่อเดือน
หยุดออกมานั่งอยู่บ้านแทนละกัน ประหยัดกว่าออกไปทำงาน
สรุปเมื่อทุกอย่างลงตัว ก็ลาออก มาอยู่บ้านจ้า.....
ขายของนิดๆหน่อยเมื่ออยากขาย....เพราะคุณสามีบอกว่าเดี๋ยวนั่งๆนอนๆเฉยๆจาเบื่อ เพราะปรกติเปงคนทำงานแบบไม่หยุดนิ่ง
และช่วยงานคุณสามีบ้าง
ก็เท่านั้นเองจ้า

ตอนนี้ด้วยความที่ว่านั่งอยู่บ้านกันตลอด 24 ชม ทั้งสองคน เลยเกิดอาการเบื่อๆขี้หน้ากันขึ้นมา
ต้องหาอารายทำบ้าง เช่น พากันไปตีกอล์ฟ พากันไปฟืตเนส ทุกอาทิตย์บังคับต้องออกไปซิ่งกันนอกบ้าน จาได้เห็นแต่งตัวสวยๆกันบ้าง

ประมาณนี้อ่ค่ะ....ยังไม่มีลูก....เพราะยังวางแผนเที่ยวอีกเยอะ.....ที่สำคัญกลัวเด็กทั้งคู่ค่ะ