FWD. mail ภัยสังคมอีกแล้วค่ะ!!!!
ภัยสังคม ถ. สุรวงศ์
มีเรื่องเกี่ยวกับภัยสังคมใกล้ตัวมาแจ้ง เพื่อให้ได้ระวังตัวกันมาก ๆ
เหตุเกิดเมื่อไม่นานมานี้ เวลาประมาณ 19.30 น. ลูกน้องผู้หญิงที่ทำงานออกจากที่งาน
ถนนสาทรใต้ ไปรอรถประจำทางเพื่อเดินทางกลับบ้านที่ _ ป้ายรถประจำทาง _ _
ตรงข้ามโรงแรมตวันนารามาดา ถนนสุรวงศ์ _ เป็นแหล่งที่มีผู้คนเดินไปมาพลุกพล่านมาก
โชคไม่ดีคือ มีคนเดินไปมามากก็จริง แต่มีน้องยืนรอรถอยู่คนเดียว เป็นเวลานาน
จึงตกเป็นเป้าหมาย มีหญิงอายุประมาณ 50ปี+ มาทำทีชวนคุย
(มีพิรุธคือมายืนด้านข้าย ค่อนไปข้างหลัง ไม่มายืนด้านข้า ง)
"รถมาช้าจังเลยนะ สงสัยรถติดมาก" น้องไม่ตอบ
"รอรถสายอะไรหรือจ๊ะ" น้องตอบว่า "สายไหนมาก็ไปได้"
"แล้วไปลงที่ไหนหล่ะ บ้านอยู่ที่ไหนหรือ" น้องไม่ตอบ แต่เค้ายังชวนคุยต่อ
"ไปลงที่สี่พระยาหรือ.....ทำงานที่ไหน..... ฯลฯ"
หลังจากนั้นไม่นาน (ไม่เกิน 2-3นาที) น้องรู้สึกคล้ายขนลุก แต่ไม่ใช่ขนลุก
คล้ายกับมันซ่า ๆ ตั้งแต่ขาขึ้นมาลามไปทั้งตัว และเริ่มอ่อนแรงไปหมดกระเป๋าที่
ถืออยู่ในมือก็เกือบหลุดมือเพราะไม่มีแรง จนต้องคล้องเข้าแขนเอาไว้
และเวียนหัวจนแทบยืนไม่ไหว ระหว่างนี้น้องเริ่มรู้ตัวว่าโดนยาแต้มแล้วเป็นแน่
เพราะนึกทบทวนแล้วว่า ระหว่างเริ่มเข้ามาคุยด้านข้าง
รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างมาแตะที่ต้นแขนซ้ายด้านหลัง แต่ไม่ทันคิดว่าจะโดนแต้มยา
ผู้หญิงคนนั้นยังพยายามชวนคุยไม่เรื่อย ๆ คาดว่ารอให้เหยื่อทรุดและทำทีเข้าช่วย
เหลือ แต่น้องแข็งแรง ไม่ทรุด แต่พยายามทรงตัวและมองไปรอบ ๆ
เห็นว่ามีชายหนุ่ม 2 คนยืนอยู่ด้านหลังมองเหตุการณ์อยู่ คาดว่าเป็นแก๊งเดียวกัน
น้องยังพยายามครองสติ มองไปเห็นร้านแฟมิลี่มาร์ท อยู่ห่างออกไปประมาณ 5-6
ห้องแถว จึงพยายามเดินประคองตัวไปที่นั่น ระหว่างเดินแยกตัวไปน้องหันไปมอง
หญิงคนนั้นไม่เดินตาม แต่มองจ้องตามมาตลอด จนน้องไปถึงร้านแฟมิลี่เข้าไปในร้านได้
มองย้อนออกมาก็ไม่เห็นหญิงคนนั้นแล้ว น้องเคยอ่านเจอ เหตุการณ์ลักษณะนี้มา และจำได้ว่ามี
คำแนะนำให้หาน้ำสะอาดดื่มมาก ๆ จึงไปเอาน้ำดื่มในตู้ของร้านเปิดดื่มทันทีแล้วไปจ่ายเงินที่หลัง
และอยู่ในร้านจนรู้สึกดีขึ้น ประมาณ 15-20 นาทีจึงออกจากร้านและเดินไปอีกระยะหนึ่งให้ห่างจาก
จุดเกิดเหตุ
แล้วเรียกรถกลับบ้าน น้องไม่เรียกรถบริเวณเกิดเหตุเพราะสังเกตุเห็นว่ามีรถแท็กซี่หนึ่งคันไม่มีผู้
โดยสาร (เปิดไฟว่าง) จอดอยู่ใกล้จุดเกิดเหตุนานเหมือนกัน เกรงจะเป็นพวกในแก๊งในที่สุดน้องก็
กลับบ้านได้
โชคดีที่น้องคนนี้มีรูปร่างใหญ่ น้ำหนักมาก และเป็นคนแข็งแรงจึงรอดพ้นมาได้
ถ้าเป็นคน อื่น คงไม่พ้นแล้ว ขอให้ทุกคนระวังตัวด้วย แนะนำ
-อย่าใส่เครื่องประดับที่มีค่า
-อย่าคุยโทรศัพท์เพลินจนไม่ระวังตัวในขณะอยู่ในที่สาธารณะ
-ไม่พูดคุยกับคนแปลกหน้า
-ห้ามเปิดเผยเส้นทางการเดินทาง หรือจุดหมายปลายทาง
-ถ้ารู้สึกว่ามีวัดถุใด ๆ มาสัมผัสตัวให้คิดว่าเป็นยาพิษแบบนี้ไว้ก่อน
(แนะนำให้พกผ้าเย็นไว้ และเช็ดออกทันที เพื่อลดปริมาณยา
ช่วยบรรเทาอาการเมื่อยาออกฤทธิ์)
-ถ้าเริ่มมีอาการ อย่าเกรงใจ รีบมองหาคนที่น่าไว้ใจ
(ร้านค้าที่ใกล้เคียงจะดีกว่าคนที่ยืนอยู่ใกล้เพราะอาจเป็นแก๊งเดียวกัน) ขอความช่วยเหลือทันที
เพราะในบางราย เมื่อยาออกฤทธิ์ ถึงขนาดเปิดปากพูด/ร้องขอความช่วยเหลือไม่ได้
-โทรหาเพื่อนหรือใครที่อยู่ใกล้เพื่อให้มารับและพาส่งกลับบ้านจะดีกว่า
