เรื่องสั้นน่าอ่านเอามาฝากกันครับ “เราต่างมีเวทีของเราเอง’’

เราต่างมีเวทีของเราเอง
โดย ธิดา ผลิตผลการพิมพ์
เขาจะเลือกอะไรดี ระหว่างการปักหลักปลุกปั้นทีมไร้ราคานี้ต่อไปให้บรรลุฝันของการเป็นแชมเปี้ยนหรืออ้าแขนรับข้อเสนอและค่าตัวมหาศาลไปเป็นผู้จัดการของทีมยักษ์ใหญ่ที่แสนทรงอำนาจ อันแน่นอนว่าเป็นความฝันของคนอื่นทุกคนที่ยืนอยู่ในสายอาชีพเดียวกันกับเขา
แม้จะเป็น ‘หนังกีฬา’ ที่แสนเงียบเชียบเรียบร้อย ปราศจากฉากเร้าอารมณ์ฮึกเหิมตามสูตรประเภทโค้ชพูดอะไรใหญ่ๆ คมๆ ปลุกใจลูกทีม แถมยังแทบไร้ฉากแข่งขันชนิดที่ตัวละครทุ่มจิตใจปะทะกันจนคนดูต้องลุ้นแทบไม่ทันหายใจหายคอ
แต่ Moneyball (2011) ก็ยังเป็นหนังกีฬาซึ่งมีอะไรให้ทึ่งมากมาย โดยเฉพาะการสร้างจากเรื่องจริงแนว ‘แจ็คผู้ฆ่ายักษ์’ อันว่าด้วยผู้จัดการทีมนอกสายตากับไอ้หนุ่มเนิร์ดที่จับมือกันงัดสูตรสถิติพิสดารมาใช้ในการสรรหาตัวผู้เล่น จนสามารถดันทีมเบสบอลอเมริกันชั้นกระจอกให้ผงาดขึ้นต่อกรกับทีมหัวแถวได้อย่างยิ่งใหญ่ ซ้ำยังสร้างสถิติใหม่เป็นทีมที่ชนะติดต่อกันยาวนานจนทั้งวงการได้แต่ช็อค
อย่างไรก็ดี สิ่งที่ดิฉันพบว่าน่าทึ่งและน่าประทับใจที่สุดของหนังฮอลลีวูดระดับชิงออสการ์ 6 สาขาเมื่อปี 2012 เรื่องนี้ (รวมสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมและบทดัดแปลงยอดเยี่ยม) ไม่ได้อยู่ตรงนั้น หากอยู่ตรงฉากช่วงท้ายที่ผู้จัดการทีมหนุ่มใหญ่นาม บิลลี บีน ต้องตัดสินใจเลือกทางเดินต่อไปให้แก่ชีวิตตนเองหลังจากประสบความสำเร็จในการพาทีมต่ำชั้นทะยานไปเกือบทะลุฟ้า

อ่านต่อได้ที่นี่เลย http://www.gethealthywithtescolotus.com/?p=1370
หรือทักทายกันได้ที่ https://www.facebook.com/TescoLotusCommunit
http://www.gethealthywithtescolotus....1-1024x640.jpg