Printable View
เวลาเศร้ามากๆเพราะมีเรื่องบางอย่างที่ทำให้เราหนักใจ แบบไม่รุ้จะพึ่งใคร
ควรจะทำยังไงดีคะ แบบว่าพอดีมีเรื่องหนักใจกับเพื่อนที่ทำงานด้วยกัน คือเค้าชอบเป็นคู่แข่งกับเราเสมอ ซึ่งในตอนแรกผลงานของเราจะโดดเด่นกว่า เค้าก็จะเหน็บๆนิดนึงแบบหยอกอะคะ
แรกๆเราก้ไม่คิดไรหลังๆเราเริ่มหงุดหงิด แล้วแบบตอนนี้เค้าก็ทำสำเร็จเค้าได้เลื่อนตำแหน่งแล้วอะคะ
เราเสียใจมากๆแบบว่าทั้งๆที่เราก้คิดว่าเราฝีมือไม่ได้ด้อยไปกว่าเค้าเลย
หรือว่าเราหลงตัวเองมากไป..............ขอโทษทีนะคะถ้าเขียนยืดยาว อยากระบายอะคะ
ขอบคุณมากๆคะ
คิดและจำไว้อย่างเดียวเลยค่ะ
"ทองแท้ไม่กลัวไฟ"
ขอให้โชคดีกับการเมืองในที่ทำงานนะคะ ทั้งที่เราเป็นอีกคนนึงที่เบื่อมากๆ
อย่าไปสนใจกับคนนิสัยแย่ๆแบบนี้ดีกว่าค่ะ
คนพวกนี้เหมือนโรคจิตค่ะ ที่เห็นใครดีกว่าไม่ได้
วันนี้ยังอาจจะไม่ถึงวันของเรา แต่วันหน้ายังมีค่ะ
สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยค่ะ ^^
เข้าใจความรู้สึกของคุณ gogogals นะคะ รู้สึกเหนื่อยใจอยากบ่นใช่มั๊ยคะ :)
อ่านดูก็รู้ว่าคุณ gogogals ไม่อยากมีเรื่องกับเค้าเนอะ
พระพุทธเจ้าสอนว่าพึงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธนะคะ
ใครยิ่งอิจฉาเรา เรายิ่งต้องมีน้ำใจกับเค้าค่ะ
คนดีมีความสามารถ (เชือนะคะว่าคุณ gogogals ไม่ได้หลงตัวเอง) พอถึงวันของเราแล้ว เราต้องได้รับสิ่งดีๆ แน่นอนค่ะ อดทนทำดีต่อไปนะคะ :)
- ทำใจ หรือ ปลง ให้พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี หรือ เป็น
- คิดว่า ความสำเร็จเราอยู่ที่ไหน (ชนะเค้าแล้วมีความสุขหรือเปล่า แล้วต่อไปหล่ะ)
- แข่งกับตัวเอง อย่าแข่งกับคนอื่นค่ะ เหนือฟ้่าย่อมมีฟ้า
- คราวนี้เราไม่ได้ คราวหน้าเราก็ได้ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
- รู้จักพอ และให้อภัยค่ะ
พูดได้แต่ทำยากจ้ะ โดยเฉพาะการให้อภัย (เป็นคนความจำดี จำเรื่องแย่ๆ ได้แม่นเลยคร่าาา)
ใจเย็นๆนะคะ คนประเภทนี้มีเยอะค่ะ เราเชื่อทุกคนน่าจะเคยเจอ
เราทำดีเค้าไว้ค่ะ สักวันจะต้องได้ดี เป็นกำลังใจให้นะคะ :)
อยากให้คิดว่า
1.พรุ่งนี้ต้องเป็นวันของเราค่ะ
2.อะไรที่ผ่านไปแล้ว ก็ลืมมันซะ แล้วเริ่มต้นใหม่ค่ะ
3.ไม่บอกว่าอย่าเสียใจ เพราะคงทำได้ยาก....แต่ขอให้เลิกเสียใจได้เร็ว ๆ ค่ะ
ชีวิตยังมีอะไรต้องทำอีกเยอะ เรื่องเมือวาน ไม่ได้เป็นตัวกำหนดทุกอย่างต่อจากนี้
เรื่องของวันนี้และพรุ่งนี้ต่างหากที่ต้องคิดถึง...
อีกแหละ ดูจะพูดง่ายแต่ทำยาก แต่อยากให้ทำได้จริง ๆ ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณทุกคนจิงๆคะสำหรับคำแนะนำดีดี จะพยามไม่ท้อแท้คะ^^
อยากบอกว่ามันไม่แปลกหรอกค่ะ......ที่จะรู้สึกแบบนั้น
เป็นธรรมดาของมนุษย์ปุถุชนทั่วไป......
สิ่งที่ทำให้เราไม่รู้สึกแย่คือ พยายามยอมรับกับความจริงในขณะเดียวกันก็ยินดีกับเพื่อนคนนั้น ความอิจฉาของเราจะลดน้อยลงค่ะ;)
วันนี้ไม่ใช่วันของเราแต่พรุ่งนี้คือวันของเราค่ะ :)
ทำใจ และ ทำบุญ เยอะๆค่ะ อย่างเดียวที่ช่วยได้
แล้วก็ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดเท่านั้นพอค่ะ
ที่เหลือต้องปล่อยๆไปบ้าง การทำงานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
แต่ไม่ใช้ทั้งหมดของชีวิตค่ะ
:)