ฉุกคิด... เพื่อชีวิตเปี่ยมสุข

จงทำดี... อย่าหวังค่าตอบแทน ถึงแม้จะเป็นเพียงคำสรรเสริญก็ตาม
จงทำดี... ให้มันดี ถึงแม้ผลงานออกมาไม่ดี ก็ถือว่าเราทำดีที่สุดแล้ว
จงทำดี.... แต่อย่าอวดดี เพราะทุกคนก็มีดีไม่เหมือนกัน


"คนโง่ไม่มีความพยายามที่จะเข้าใจอะไรได้เลย
ได้แต่เอะอะโวยวายว่า.. "ทำไมถึงเป็นแบบนี้"..."


คนเราเจอทั้งสุขและทุกข์.... เพราะว่าทำทั้งดี ทำทั้งชั่ว


"ถ้าหากเราอยากให้คนอื่นมาเข้าใจหรือเอาใจในตัวเรา
เหมือนกับว่าเรายังเป็นเด็กไร้เดียงสา...ไม่รู้จักเติบโตเลย ..."



"เราพยายามที่จะเข้าใจคนอื่น มากกว่าที่จะให้คนอื่นมาเข้าใจ
ตอนนี้เรากำลังจะเป็นผู้ใหญ่แล้ว..."


"เราอย่าเข้าใจว่า..มีความทุกข์มากกว่าคนอื่น
คนอื่นมีความทุกข์มากกว่าเราก็ยังมี..."


"การร้องไห้เป็นการแสแสร้งที่แบบเนียนเหลือเกินในวันนี้..
เพราะพรุ่งนี้เราจะร้องเพลงก็ได้..."


"คนอื่นจะให้ได้ดังใจเรานั้นทุกอย่างไม่มีเลย
เพียงแต่เรายอมรับเขาอยู่ในฐานะใดฐานะหนึ่งเท่านั้น..."


หากยึดถือมาก.. ให้ความสำคัญมันมาก... ทุกข์มาก
หากยึดถือน้อย.. ให้ความสำคัญมันน้อย ...ทุกข์น้อย


ยินดีไปตามความอยาก... คือความมักมากไม่มีสิ้นสุด


อุปาทานคือความยึดมั่นถือมั่น... กับความรับผิดชอบ... มันคนละอย่างกัน


ทำดีในวันนี้... พรุ่งนี้จะดีของมันเอง


คนโง่จะเสียใจ... ร้องไห้ตลอดวัน โดยไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย
ส่วนคนฉลาด... จะรีบแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น... เท่าที่จะทำได้


เรารักในสิ่งใด... จะต้องจากในสิ่งนั้น... ช้าหรือเร็วมันอีกเรื่องหนึ่ง


"เรายืนอยู่บนสนามชีวิต... ต้องต่อสู้อุปสรรคทุกรูปแบบ
จนกว่าจะปิดฉากละครแห่งชีวิต.. ด้วยการตายลงไป..."


บทเรียนในตำราเรียน... กับบทเรียนในชีวิตจริง...มันคงละอย่างกัน


"ไม่มีตำราเล่มไหน... ที่จะสอนเราทุกย่างก้าว
ว่าวันนี้เราจะต้องเจออะไรบ้างและจะต้องแก้อย่างไร ?..."


เสียเงินทอง.. เสียสิ่งของ.. เสียเวลา.. และก็เสียใจ.. เป็นการจ่ายค่าเทอมชีวิต


"ที่จริงคนตาบอด... พิกลพิการเขาน่าจะเป็นทุกข์มากกว่าเรา
ทำไม ? เขายังยิ้มแย้มแจ่มใสได้..."


"คนอื่นสามารถบังคับเราเป็นเพียงบางเวลา
ส่วนใจของเรานั้น ไม่มีใครสามารถบังคับได้นอกจากตัวของเราเท่านั้น..."


"ทำไมเราจึงทุกข์กว่าคนพิกลพิการเล่า...
กายพิการ แต่ใจไม่ พิการ ใจพิการ แต่กายไม่พิการ อย่างไหนดีกว่ากัน ?..."

ขอบคุณบทความจากทำดีดอทเน็ต(จั่นเจา)

" นอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย "


คำโบราณของไทยคำหนึ่ง มีค่ามากต่อชีวิต การทำงานของคนเรา
ทำไมคนโบราณจึงสอนไว้อย่างนี้

เรามาเริ่มจากนอนต่ำกันก่อน
นอนต่ำในที่นี้ไม่ได้แปลว่าไปนอนอยู่ใต้ถุน หรือไปนอนอยู่ชั้นใต้ดินอะไร

ความหมายที่ควรเข้าใจคือ คนที่เริ่มต้นการงานทั้งหลาย จะต้องเริ่มจากงานเล็ก ๆ
งานที่เป็นความรับผิดชอบเฉพาะตัว ใครที่อยู่ตรงนี้ควรจะนอนหงาย
ก็เพราะการนอนหงาย ทำให้สามารถหมายตาไปอยู่ที่สูงได้
นั่นหมายถึงว่า คนเราควรมองไปที่ทางข้างหน้า ว่าจะก้าวเดินไปสู่ที่หมายอะไรซึ่งสูงกว่าปัจจุบัน

หมายถึงการมองให้รู้ ดูให้เห็นว่า ถ้าจะก้าวจากนักขาย ไปเป็นผู้บริหารงานขาย
ต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง จะต้องวางแผนการขายเป็น จะต้องมีสัมพันธภาพที่ดีกับลูกค้า
ต้องสามารถจูงใจเพื่อนร่วมงานได้ ต้องรู้จักสรุปบทเรียนในการขาย

หมายถึงการไปทำความเข้าใจว่า ถ้าเราเป็นเจ้าหน้าที่ธุรการแล้ว
ต้องรับรู้ว่าคนเป็นผู้จัดการธุรการจะต้องทำอะไร ต้องดูแลอุปกรณ์
ต้องจัดการเรื่องอาคาร สถานที่ ยานพาหนะ และอื่น ๆ อย่างไร

หมายถึงการเล็งเห็นว่าถ้าเป็นหัวหน้าแผนกอยู่แล้ว ควรมองเห็นว่า
ผู้จัดการฝ่าย เขาต้องมีคุณสมบัติอย่างไร

อย่าเพียงแต่ทำงานไปวัน ๆ โดยไม่เงยหน้าขึ้นดูว่า คนที่อยู่สูงกว่าเรา
เขาจะต้องทำหน้าที่อะไร มีวัตรปฏิบัติประจำวันอย่างไรบ้าง
ที่ให้มองไปข้างบนก็เพื่อเรียนรู้ว่า หากตนเองจะก้าวไปสู่จุดนั้นบ้าง จะต้องทำอย่างไร
ไม่ใช่มีชีวิตอยู่ไปวัน ๆ หนึ่ง โดยไม่รู้เหนือรู้ใต้ว่า ผู้บริหารนั้นจะต้องมีคุณสมบัติอย่างไรบ้าง

ส่วนที่ว่า " นอนสูงให้นอนคว่ำ " เป็นการเตือนสติคนที่อยู่ในตำแหน่งสูง คนเป็นผู้บริหาร
คนที่มีเงินเดือนมาก ว่าเมื่ออยู่ดีกินดี มีเกียรติแล้ว อย่าหลงลืมตัวต้องรู้สึกนึกเห็นว่า
คนที่อยู่ต่ำกว่า คือ คนที่เป็นลูกน้องเป็นผู้ปฏิบัติงานระดับล่าง เขามีชีวิตอยู่กันอย่างไร
การทำงานที่เป็นจริงของเขา เดือดร้อนแค่ไหน จะได้มีโอกาสลงไปช่วยเขาได้

เพราะตามความเป็นจริงแล้ว ลูกน้องที่อยู่ข้างล่างนั้นเอง เป็นฐานรองรับให้เรา
ขึ้นมาอยู่ข้างบนเป็นผู้บริหารได้ ไม่มีลูกน้องก็ไม่มีฐานะ ความเป็นผู้บริหารของเรา
มองอย่างเดียวยังไม่พอ ต้องลงไปสัมผัสแก้ไขปัญหาด้วย
คนเป็นผู้นำนั้น จะต้องไม่แยกตัวออกจาก ความทุกข์สุขของลูกน้อง
นี่เองคือสิ่งที่เรียกว่า " นอนสูงให้นอนคว่ำ " เพราะถ้านอนสูงแล้ว ยังมัวแต่นอนหงาย
ก็จะไม่เห็น ไม่รู้ว่าลูกน้อง เดือดเนื้อร้อนใจอะไร

ผู้นำที่มีคลื่นความถี่ แตกต่างห่างไกลกับลูกน้อง อาจถูกเรียกว่า
ผู้นำที่นั่งอยู่บนหัวคน จะเป็นผู้นำที่นั่งอยู่ในหัวใจคนไม่ได้

ขอบคุณบทความจากทำดีดอทเน็ต

อยากให้ผู้ที่อยู่ที่สูงมาอ่านจังเลยค่ะ จะได้มองดูบ้างว่าคนที่เลือกเค้าเข้ามามีความเดือดร้อนแค่ไหน

มีอะไรให้ต้องคิดอีกแร้วววสิเรา
อ่านของดีๆๆต้องคิดๆๆๆๆว่าตัวเราเป็นยังไงต้องแก้ยังไง

แต่ขอบคุณมากๆๆค่ะ

สัจจะธรรม อ่านแล้วเตือนสติดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆนะจ๊าาาา สาธุ

ขอบคุณมากค่ะ คติเตือนใจตัวเองได้ดีเลย