ใครมีน้องชายไซค์ใหญ่ อ้วนๆๆบ้างคะ

จะบอกน้องยังไงดี ว่าอ้วนมากไปเเล้ว

เพราะมีน้องชาย บอกยังไงก็ไม่ยอมลด ชอบกินอาหารฝรั่งง ทั้งๆๆที่ไม่ใช่

กำลังกายก้ออกน้อยย บอกก็ไม่ฟังงง เฮ้ยยเหนือยใจ

ใครเจอเคสทำนองนี้บ้างคะ ช่วยเเชร์ประสบการณ์หน่อยคะ

อ่านทีแรกเล่นเอาตกใจเลยค่ะ เข้าใจว่าหนุ่ม ๆ หลายคนก็คงก้มลงไปดู..... ที่พื้นเป็นการใหญ่ 555 อ่ะเข้าเรื่อง
มีค่ะ น้องชายคนเดียวของเราเลยล่ะ อ้วนและตัวใหญ่ ไม่สูงนะคะ แต่ตัวใหญ่ ไม่ออกกำลังกาย พ่อกับแม่ปลุกทุกเช้าให้ไปออกกำลังกับเค้า นี่ถ้าไม่กลัวพ่อดุ เค้าไม่ไปจริง ๆ ด้วย เราโทรกลับบ้านแต่ละที ก็บ่นให้เราฟังที
แต่เราไม่อะไรมากค่ะ เพราะตัวเรายังเอาไม่รอด เหอ เหอ

มีค่ะ อ้วนมากเลย 2 คน เค้าชอบกินกับนั่งอยู่หน้าคอม บอกให้ลดก้อไม่เชื่อ

แต่น้องยังเด็กอยู่ค่ะ แม่เลยจับส่งโรงเรียนประจำเลย

ตอนก่อนเข้าเนี่ยหนักเกือบร้อย พอเข้าโรงเรียนแล้วกินเป็นเวลา

ออกกำลังกาย ตอนนี้ผอมลงแล้วค่า ตอนนี้กลายเป็นกลัวกลับมาอ้วนเลยค่ะ

ตอน ม สอง ผมก็เคยอ้วนน๊า

ตอนนั้นสูง 155 เอง แต่ นน ตั้ง 80 อะ

คือเหมือนคางคกมากๆ

เลยแบบ ขอฟิตๆๆๆๆ ไปว่ายน้ำที่ รร ทุกวันเลย

จน ม 3 ^^ สูง 170 นน เหลือ 60 เอง

เพราะมันคงเปนช่วงกะลังโตด้วยล่ะมั้งคับ

แต่สมัยผมเด้กๆไมค่อยมีไรให้ทำมากอ่ะคับ แต่เด็กสมัยนี้มีเกม มีคอม ต่างๆ นานา ให้เล่น

แต่ผมว่าไม่ต้องกังวลหรอกคับ เด๋วถ้าน้องชายไปติดสาวมะไหร่คงมีกะลังใจลดเองล่ะคับ ^^ ฮิฮิ

เคยมีน้องชายเป็นเด็กอ้วนค่ะ หนักเก้าสิบกว่าโล แล้วทั้งบ้านกดดันเค้าให้ควบคุมอาหาร เราหวังดีกะเค้า แต่น่าสงสารเค้านะคะ เค้าไม่เข้าใจหรอก รู้แต่อยากกินโน่นกินนี่แต่ชอบมีคนมาขัดขวางไม่ให้กิน ร้องไห้ น้อยใจตลอดเลยค่ะ

จนป่าป๊าคิดแผนการณ์ได้ เวลาเค้าขออะไรจะต้องแลกกะการลดความอ้วน เช่น อยากได้เกมส์ อยากได้เอ็มพีสาม ก็ต่อรองกะป่าป๊าว่าลดได้กี่กิโลจะได้ของขวัญเป็นอะไร ก็ได้ผลค่ะ แต่พอได้ของมาแล้ว ก็เริ่มกินเยอะเหมือนเดิม น้ำหนักเพิ่มอีกหน (ถึงจะยังไม่เท่าเดิม)

พอเริ่มโต อยู่ๆมีวันนึงเค้าฮึดอยากลดด้วยตัวเอง ไม่ต้องมีอะไรล่อใจ สันนิษฐานว่าเป็นหนุ่ม คงอยากหล่ออ่ะค่ะ ใจมุ่งมั่นมาก ลดแบบสุดๆ คราวนี้กลับกันที่บ้านเป็นห่วงค่ะ ว่าวันๆกินน้ิอยไปรึป่าว บอกให้ทานอะไรบ้างก็ไม่ยอมทานเลย ลดไปสิบกว่าโล ตอนนี้ก็โอเคค่ะ ก็หนักเจ็ดสิบนิดๆ แต่เค้ายังชอบกินอยู่เหมือนเดิม (อยากเป็นนักชิม หรือเป็นพ่อครัวอ่ะค่ะ) แต่เค้าก็ควบคุมตัวเอง แล้วก็ไปฟิตเนสด้วย เค้าคอยดูแลตัวเองตลอด ถ้ารู้สึกตัวว่าเริ่มจะอ้วนละก็กินเบาๆหน่อย

เรื่องลดน้ำหนักนี่เป็นความพยายามส่วนบุคคลเลยคับ
ใครบังคับคงไม่ได้ มันทำยากและต้องตั้งใจจริงฮะ

ลูกชาย พี่ตัวอ้วนกลมมากเลยมาสังเกตุดูว่าเพราะอะไรก้อมาเจอว่าตัวพี่เองนี่แหล่ะที่ชอบซื้อขนม ขบเคี้ยวหรือว่าจังค์ฟู้ดให้เค้าทาน ตอนหลังเลยเปลี่ยนใหม่พาเข้าไปกินอาหารพวกจังฟู้ด น้อยลงพาไปเล่นข้างนอกมากขึ้นและก้อสร้างเงื่อนไขในการกินอาหารที่ไม่มีประโยช์นเช่น จะไปกินพิซซา แค่อาทิตย์ละวันเท่านั้น แล้วที่บ้านเนี้ยเลิกซื้อขนมขบเคี้ยวติดบ้านเลยเปลี่ยนเป็นพวกผลไม้แทน ก้อปรากฎว่าดีขึ้นค่ะ แต่ตอนนี้ก้อมากลุ้มใจกับลูกสาวแทนเพราะเธอทานยากมากตัวงี้ผอมเชียว :rolleyes:

มีสองเคสนะ อันนี้เป็นตัวอย่างคนข้าง ๆ เราเลย :rolleyes:

1. รู้ตัวว่าอ้วน พยายามลดอยู่ ในใจอยากลดตลอดเวลา แต่ห้ามใจไม่ไหว อร่อยทุกอย่างเลยล่ะ แล้วก็ยังไม่มีเวลาไปออกกำลังกาย แบบจริง ๆ จัง ๆ

2. ไม่รู้ตัวว่าอ้วน คือรู้เหมือนกัน แต่ว่า อ้วนแล้วจะทำไม ไม่เห็นเป็นไรเลย ตอนนี้ชีวิตก็มีความสุขดี มีเงินซื้อของกินอร่อย ๆ ตามใจปากตลอดเวลา ไม่แคร์อะไรทั้งนั้น

เข้าใจว่าน้องชาย อาจยังเด็ก และยังมองไม่เข้าใจว่า ความอ้วนเนี่ยมันจะมีผลกระทบกับร่างกายยังไง เช่น โอกาศในการเกิดโรคต่าง ๆ เช่น โรคอ้วน เบาหวาน หรือโรคอื่น ๆ .......... พอโตขึ้นอีกหน่อย เค้าคงเรียนรู้จากสิ่งรอบข้างแล้วคงดีขึ้นเองล่ะ สู้ ๆ นะ

น้องชายอ้วนมากค่ะ ประมาณ 80 -90 กิโลได้
เมื่อก่อนเค้าเคยมีความพยายามลดได้เหลือประมาณ 70 กว่าโล
แต่ตอนนี้ก็อ้วนเหมือนเดิมมากกว่าเดิมด้วยซ้ำค่ะ
น้องชายจะหนักไปทางกินข้าวมากกว่านะค่ะ
บอกให้เค้าลดแล้วก็ยังไม่ลดจนตอนนี้เค้าอายุ 18 แล้วค่ะ
มันคงจะลดยากอยู่นะถ้าใจไม่สู้อ่ะค่ะ

Quote:

---

Originally Posted by SuperMonkey

เรื่องลดน้ำหนักนี่เป็นความพยายามส่วนบุคคลเลยคับ
ใครบังคับคงไม่ได้ มันทำยากและต้องตั้งใจจริงฮะ

---

เห็นด้วยเป็นอย่างมากค่ะ