คนมันภักดิ์ดี เมื่อก่อนมันเคยมีความฝัน
ผิดหวัง.. ทนช้ำมาเท่าใด
ใจที่วกวน กระเสือกกระสนจนหลนหาย
คลายความฝันไม่มีจริง..
ยังไกลเท่าเดิม ที่เพิ่มที่เติมนะมีไหม
เหนือยท้อ ทวงถามระยะทาง..
เดินไปเท่าใด บุกไปทางไหนก็อ้างว้าง
เก็บมาฝัน ที่เหลือคงเลือนลาง...
คงเลือนลาง....
..... คงเลือนลาง..
หากว่ายังมีเรี่ยวแรง ตะเกียกตะกายและไขว่ขว้า
ปราถนา.. คงสมใจสักวัน
คนมันหมั่นคง จึงต้องซื่อตรงกับความฝัน
สิ่งนั้น บรรลุลงสักวัน
บรรลุลงสักวัน.....
... บรรลุลงสักวัน..
คือการเดินทาง..
... คือการเดินทาง.....
เพลงของ
Wildseed ชุมพล เอกสมญา
คัดลอกเนื้อจาก
พัฒน์ สัตถาสาธุชนะ