นักเรียน รุ่นแรกของชมรมนักเรียน ประกอบการ (สร้างงาน) กับการเข้าร่วมฟังสัมมนา "จากนักเรียนรู้ สู่ ผู้สร้างงาน อย่างรับผิดชอบต่อวิชาชีพ ในธุรกิจสมัยใหม่ ครั้งที่ 1" เมื่อ 17 เม.ย. 54

เมื่อ 17 เม.ย. 54 ที่ผ่านมา ทางชมรมฯ มีกิจกรรมชวนน้องๆ นักเรียนรุ่นแรก ของชมรมฯ
เข้าร่วมฟังสัมมนา หัวข้อ

"จากนักเรียนรู้ สู่ ผู้สร้างงาน อย่างรับผิดชอบต่อวิชาชีพ ในธุรกิจสมัยใหม่ ครั้งที่ 1"

ซึ่งขอใช้สถานที่ของ ชมรม KU Innovation (ชื่อเดิมคือ ชมรมโรบอท) อาคารเทพศาสตร์สถิตย์
มหาวิทยาลัยเกษตร วิทยาเขตบางเขน





และ ขอบคุณ อาจารย์ ปัญญา เหล่าอนันต์ธนา ผู้ก่อตั้ง ชมรมโรบอท ให้เกิดขึ้นใน ม.เกษตรฯ
เพื่อเป็นที่ที่ สำหรับ ฝึกให้ สมาชิกในชมรม เป็นนักประดิษฐ์ ให้ได้ เพื่อจะได้มี ทักษะวิชาชีพ ติดตัวไป
ดังข้อความที่ อาจารย์ เคยใช้สอนนิสิต นักศึกษา ว่า

"การประดิษฐ์ มันเป็นทักษะ เป็นสิ่งที่ต้องฝึก หากไม่ฝึก ก็ทำไม่ได้
จบกี่ปริญญาก็ทำไม่ได้ แต่ถ้าฝึก จบปริญญาตรีก็ทำได้เหลือแหล่"

ขอขอบคุณ ภาพจาก kucity อ.ปัญญา และเหล่าสมาชิกในชมรมโรบอท









บรรยากาศ ก่อนเริ่มสัมมนา
ชมสิ่งประดิษฐ์ ของสมาชิกชมรมโรบอท และร่วมเสวนา พูดคุย



จากนั้น ก็เริ่มฟังการบรรยาย เริ่มด้วย หัวข้อว่า

"จากนักเรียนรู้ สู่ ผู้สร้างงาน อย่างรับผิดชอบต่อวิชาชีพ ในธุรกิจสมัยใหม่" ตามชื่อสัมมนา
บรรยายโดย คุณพรอนันต์ อุดมถาวรสุข ชมรมผู้ประกอบการใหม่ ด้าน IT
ในความรับผิดชอบขององค์กร Bit หรือ Business Infrastructure Technology Co., Ltd.





เริ่มต้นด้วย ภาพวัฒนธรรมการทำงาน ขององค์กรผู้ผลิตเครื่องใช้ไฟฟ้า ยี่ห้อ National และ Panasonic





ในระหว่าง บรรยาย เราได้เห็นว่า หน้าตาอย่างไร ที่เรียกว่า
"ไม่สำเร็จตามเป้าหมาย ของการเรียนในช่วงอุดมศึกษา"



และได้เรียนรู้ว่า สิ่งที่ควรได้รับ จากการเรียนอุดมศึกษา นั้นคือสิ่งใด ?
ยังได้เห็นอีกว่า ชีวิตหลังจากจบอุดมศึกษา แล้ว ไม่ได้มีแค่ หางานทำ





หรือ





ในระหว่างการบรรยาย ก็มีการ

จด



จด



และ จด



จด สิ่งที่ได้รับ สิ่งที่ได้เรียนรู้ สิ่งที่รู้สึก หลากหลาย ไม่จำกัดของแต่ละคน
แต่ แสดงให้เห็นว่า ได้รับบางสิ่งกลับไป แล้วอะไรล่ะ ที่ผู้เข้าฟัง ได้รับ ...











อยากรู้ไหมครับ ว่า ผู้เข้าฟัง ได้รับอะไร ...
หาก อยากรู้ ก็ขอชวนให้ ได้รับโอกาส เข้าฟัง ซักครั้ง ...
โดยเฉพาะ หาก กำลังศึกษา หรือ ก่อนเข้าศึกษา ในระดับ อุดมศึกษา พลาดไม่ได้เลยล่ะครับ
มีกรุ๊ปไว้พูดคุยใน Facebook ด้วยนะครับ

ต่อมา หัวข้อที่ 2

"ชีวิตที่ผิดพลาด จาก การจัดการ การศึกษา ที่ผิดพลาด และ การจัดการ การศึกษาขั้นพื้นฐาน ที่ถูกต้อง 
ตามแนวทางการศึกษาของแก่นวิชา ส่งผลต่อชีวิตเราอย่างไร"
บรรยายโดย คุณราเชน ศุภสินธุ์ ชมรมนักเรียน ประกอบการ (สร้างงาน)
ในความรับผิดชอบของ บริษัท แก่นวิชา จำกัด







เป็นเรื่องราวชีวิต ที่จัดการ การศึกษาผิดพลาด
เรื่อยมา ตั้งแต่ ขั้นพื้นฐาน (ประถม-มัธยม) จนถึง ขั้นอุดมศึกษา



หลังจากเรายอมรับความผิดพลาด จึงเป็นโอกาสให้ เริ่มต้นเรียนรู้ ที่จะจัดการ การศึกษา ให้ถูกต้อง
เราก็เปลี่ยนชีวิตได้ ได้พบ ทางเลือกที่มากกว่า แค่ หางานทำ





และได้เรียนรู้ว่า การจัดการ การศึกษา ที่ถูกต้อง ตามแนวทางการศึกษาของแก่นวิชา นั้น หน้าตาเป็นอย่างไร
จะได้เอาไปจัดการ ให้กับ ตัวเอง เมื่อ เรียนอุดมศึกษาจบแล้ว จะได้ มีมากกว่า 1 ทางเลือกของชีวิต
เป็นประโยชน์ สำหรับชีวิตตนต่อไป





ฟ้าเริ่มมืดแล้ว แต่ ในหัวใจเริ่มสว่าง จาก สิ่งที่ได้รับ ทำให้ได้ การเรียนรู้

“เพราะมีคำถาม เราถึงได้คิด
หากไม่เคยตั้งคำถาม เราคงไม่ได้คิด ...
และหากไม่ได้คิด เราคงไม่ได้ทำ”

จากพัฒน์ 1 ใน นักเรียนรุ่นแรก ของชมรมนักเรียน ประกอบการ (สร้างงาน)

ขอบคุณครับ

“เพราะมีคำถาม เราถึงได้คิด
หากไม่เคยตั้งคำถาม เราคงไม่ได้คิด ...
และหากไม่ได้คิด เราคงไม่ได้ทำ”

จากพัฒน์ 1 ใน นักเรียนรุ่นแรก ของชมรมนักเรียน ประกอบการ (สร้างงาน)

ชอบประโยคนี้มากค่ะ
ดังนั้นเราควรจะตั้งคำถามทุกการตัดสินใจ เพื่อชีวิตจะได้มีความหมาย ไม่อยู่อย่างเปล่าๆ กลวงๆ ไร้ค่าไปวันๆ

สิ่งที่รู้สึก ของ 1 ในนักเรียนรุ่นแรกของ ชมรมฯ
ที่โพสต์ไว้ในหน้า Facebook

อยากให้ คนที่นี่ ได้อ่านกัน

ขอขอบคุณ คุณ Warunya Mongkolhuttee ที่กล้าโพสต์สิ่งที่รู้สึก ให้คนที่อ่าน รู้ว่า ตนได้รับ



ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ในหน้า Facebook ครับ

ไปฟังมาด้วยค่ะ ชอบประเด็น ความรับผิดชอบต่อวิชาชีพ ..ฟังแล้วก็..เห็นว่าสำคัญมากๆ
ถึงแม้สร้างงานได้ แต่ไม่รับผิดชอบต่อวิชาชีพ ก็จะยิ่งเพิ่มปัญหาขึ้นในสังคม

แต่ต้องบอกตรงๆ ค่ะ ว่าเรียนจบอุดมศึกษาออกมา เพิ่งเคยได้ยินคำนี้ "รับผิดชอบต่อวิชาชีพ"

Originally Posted by s

ชอบประโยคนี้มากค่ะ
ดังนั้นเราควรจะตั้งคำถามทุกการตัดสินใจ เพื่อชีวิตจะได้มีความหมาย ไม่อยู่อย่างเปล่าๆ กลวงๆ ไร้ค่าไปวันๆ

ขอบคุณครับ คุณ s ที่เข้ามาพูดคุย
และทิ้งข้อความไว้ให้ได้ "ตั้งคำถาม" กันครับ

Originally Posted by bookerian

ไปฟังมาด้วยค่ะ ชอบประเด็น ความรับผิดชอบต่อวิชาชีพ ..ฟังแล้วก็..เห็นว่าสำคัญมากๆ
ถึงแม้สร้างงานได้ แต่ไม่รับผิดชอบต่อวิชาชีพ ก็จะยิ่งเพิ่มปัญหาขึ้นในสังคม

แต่ต้องบอกตรงๆ ค่ะ ว่าเรียนจบอุดมศึกษาออกมา เพิ่งเคยได้ยินคำนี้ "รับผิดชอบต่อวิชาชีพ"

ขอบคุณครับ คุณ bookerian ที่เข้ามาพูดคุย
เห็นด้วยครับ คำๆ นี้ เรียนในอุดมศึกษามา ผมก็ไม่เคยได้ยินเลยครับ

ใครที่ยังไม่เคยได้ฟัง สัมมนานี้ ขอชวนนะครับ หาโอกาสไปฟังให้ได้นะครับ
โอกาสดี ของชีวิต ที่จะได้ฟัง ครับ

ครั้งที่ 2 จัดขึ้น วันที่ 1 พ.ค. 54 นี้ครับ ที่ ม.เกษตร บางเขน ครับ

ติดตามรายละเอียดข้อมูลเพิ่มเติมได้ตามลิงก์นี้ครับ

จัดครั้งที่ 1 เสียดายไม่ได้ไปฟังมาค่ะ
แต่มีโอกาสได้ไปฟังครั้ง 2

ฟังแล้วอยากให้ เด็ก ๆ ทุกคนได้มีโอกาสไปฟัง เหมือนที่ตนมีโอกาสค่ะ
ยิ่งพ่อแม่ ก็ยิ่งน่าจะได้ไปฟัง เพราะเป็นเรื่องอนาคตของลูกหลานเรา
ฟังจบ ก็รู้สึกเสียดายที่ตอนเด็ก ๆ ไม่มีโอกาสได้รับรู้เรื่องราวแบบนี้บ้าง

คนไหนที่สนใจ ยังไม่มีโอกาสได้ไปฟังทั้ง ครั้ง ที่ 1 และ ครั้งที่ 2
ไปฟังครั้งที่ 3 ได้ ในวันอาทิตย์ที่ 15 พฤษภาคม 2554 นะคะ
รายละเอียดตามลิงค์นี้ค่ะ
http://www.facebook.com/event.php?eid=204275749603866

ชอบเรื่องราวที่ทำให้รู้ว่า เรียบจบแล้วไม่ได้มีทางเลือกเดียว คือ
หางานทำ !!!!

เพราะจำได้ว่า ตอนเด็ก ๆ อยากเรียนหนังสือ
แล้วจบมามีงานทำ ที่ทำอยู่ที่บ้านตนเองได้
อยากอยู่กับคุณพ่อ คุณแม่ แต่หาเรียนจบแล้ว
ทำได้แค่หางานทำ ก็ต้องออกนอกบ้าน
เราก็จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน

ขอบคุณทีมงานจัดสัมมนาครั้งนี้ทุกท่าน
ที่ทำให้รู้ว่า
"มันไม่ได้มีแค่ทางเลือกเดียว"

ขอบคุณ คุณ nakderntang ครับ ที่เข้ามาพูดคุย

จริงด้วยครับ หาก เรียนจบอุดมศึกษาแล้ว เราไม่รู้ว่ามีทางเลือกอื่น
เราคงเลือก ทางเลือกเดียวที่มีอยู่ คือ หางานทำ
งานที่เราทำ ก็ต้องออกนอกบ้าน ไม่ได้อยู่กับครอบครัว

คงดีไม่น้อย หากเราทำงานที่เรา อยู่กับครอบครัวได้ด้วย

มีคนเคยตั้งคำถามไว้ว่า...

ถ้าเราไม่สามารถสอนให้เด็กๆ ของเราพึ่งตนเองได้แม้แต่การศึกษา แล้วประเทศชาติของเราจะพึ่งตนเองได้อย่างไร?

และเคยมีคนกล่าวไว้ว่า...

นักเรียน นิสิต นักศึกษาในชาติ ขาดการสร้างงาน ของตนเอง ความมั่นคงในการพึ่งตนเอง ของชาติที่ ตนเอง อาศัย ต้อง พึ่ง ใคร...

อนาคต การ สร้างงาน ของ ชาติ ตนเอง หวังจะฝากใครหรือ นักศึกษา ?

สังคมที่ไร้มุทิตา...
คือ สังคม ที่ คนส่วนใหญ่ ไม่รู้ว่า ใครคือคนที่ทำให้
เชื่อว่ามนุษย์ทุกคนควรต้องมีหัวใจ
สังคมนี้ แผ่นดินนี้ คงอยู่ ให้เรา อาศัย อยู่ร่วมกัน ได้ต่อไป
"ผู้เสียสละทุกคน ที่ตาย ล้วนมีชีวิต และเรา ติดหนี้บุญคุณ"
ขอบคุณใน ความเสียสละ ที่ทำให้เรา ได้อาศัยอยู่ร่วมกัน
เชื่อว่ามนุษย์ทุกคนควรต้องมีหัวใจ
ด้วยความเคารพในความเสียสละ อย่างสูงยิ่ง
ประเทศใคร.. ในหนึ่งวัน<Click>

ความเห็นแก่ตัว ทำให้ คน โง่ ขึ้น

ขอบคุณ คุณ yourfwd ครับ สำหรับคำถาม และ คำกล่าว ที่นำมาแบ่งปัน
ให้ได้ คิด ทบทวน ถึงสิ่งที่เป็นอยู่ ที่มีผลกระทบกับตัวเรา

ลองเก็บไปคิด ทบทวน ถามตัวเอง แล้วเราล่ะ จะใ้ห้ชีวิตเราเป็นเช่นใด

สิ่งที่รู้สึก ของ 1 ในสมาชิก ชมรมนักเรียน ประกอบการ (สร้างงาน)
ที่โพสต์ไว้ในหน้า Facebook

อยากให้ คนที่นี่ ได้อ่านกัน

ขอขอบคุณ คุณ Rachane Suphasindh ที่โพสต์สิ่งที่รู้สึก
ให้คนที่อ่าน ได้ เีรียนรู้



ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ในหน้า Facebook ครับ