▐ ❤▐ ❤▐ อะไร อะไร ก็วินเทจ ▐ ❤▐ ❤▐

[Vintage Dress Story]

พึ่งจะลองสังเกตตัวเองเมื่อไม่นานมานี้ ว่าจริงๆแล้วตัวเองเป็นคนชอบอะไรที่ดูเก่าๆ โบราญๆ คลาสสิก หรือที่เรียกกันว่าแนววินเทจนั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นเก้าอี้ไม้เก่าๆตัวเล็กๆที่นำมาทาสีใหม่ด้วยสีขาวพร้อมเพ้นท์ลวดลายแบบคลาสสิกด้วยสีพาสเทล โคมไฟคริสตัลระย้าที่ประดับอยู่กลางห้อง ถ้วยชาเข้าชุดกันที่คว่ำอยู่บนโต๊ะ ตลอดไปจนถึงเดรสวินเทจที่เต็มไปด้วยเรื่องราวจากยุคต่างๆ



เคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมหนอ เราถึงได้ชอบสไตล์แบบนี้เป็นนักหนา ก็พอจะได้คำตอบแบบไม่เป็นทางการจากตัวเองมาว่าอาจะเป็นเพราะสมัยเด็กๆนั้น เราชอบดูการ์ตูนแนว Fairy Tales หรืออะไรก็ตามที่มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับพวกเจ้าหญิงๆ คุณหนูๆมากมาย เลยซึมซับกลิ่นอายต่างๆจากการ์ตูนในสมัยนั้น ไม่ว่าจะเป็นจากเพลงบรรเลงประกอบภาพยนต์การ์ตูนที่ฟังแล้วรู้สึกโรแมนติคและอบอุ่นจาก Disney ในเรื่อง Beauty and the Beast



หรือพวกเสื้อผ้าของบรรดามาดมัวแซลทั้งหลายที่อลังการเต็มไปด้วยลูกไม้และริบบิ้นจากการ์ตูนเรื่อง กุหลาบแวร์ซาย(อ่านมาถึงตรงนี้คงพอจะเดาอายุอานามออกกันเลยทีเดียว > <)



พอโตขึ้นมาหน่อยก็ชอบดูหนังรีเมคที่เกี่ยวกับยุค 50s, 80s หรือหนังเก่ายุคมาริรีน มอลโรลไปเลย ไม่ว่าจะเก่าขนาดไหน ก็พยายามไปหามาดูให้จนได้ เพราะสนใจอยากดูการแต่งตัวของคนสมัยนั้น

นี่คงจะเป็นสาเหตุที่หล่อหลอมทำให้เราเราชื่นชอบอะไรที่ดูเก่าๆ คลาสิกๆ และมีเรื่องราวความเป็นมาให้เดาย้อนกลับไปเล่นๆว่าของสิ่งนี้เคยเป็นของใครมาก่อน เวลาที่เราเจอพวกเครื่องประดับสวยๆจากยุคก่อนๆทีไร ก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการแบบนี้ทุกที แล้วก็มีความสุขอยู่ในใจ นอกจากนี้พวกบรรดาของใช้ในบ้าน อย่างเช่นโคมไฟตะเกียง หรือเครื่องเล่นซีดีแผ่นยักษ์ ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่คอยสะท้อนถึงวิถีชีวิตของคนยุคก่อนๆได้เป็นอย่างดี เรารู้สึกว่าคนสมัยก่อนมีชีวิตที่รื่นรมย์ สุนทรีย์ น่าหลงใหญ่ยิ่งนัก

อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เราประทับใจในข้าวของเครื่องใช้ยุควินเทจนั่นก็คือคุณภาพ สังเกตกันได้ง่ายๆจากบรรดาเสื้อผ้าสวยๆทั้งหลายจากยุคต่างๆ เนื่องจากสมัยก่อนไม่ได้มีห้างสรรพสินค้าที่มีแผนกขายเสื้อผ้าที่ Ready to wear เหมือนยุคนี้ คนส่วนใหญ่ในยุคนั้นก็จะมีร้านตัดเสื้อส่วนตัวกัน พวกเค้าเข้าไปเลือกผ้า และสั่งตัดตามแบบที่ตัวเองต้องการ ผลงานจึงออกมาปราณีต สวยงาม และมีคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นรอยตะเข็บซึ่งแน่นหนาและเรียบร้อย แพทเทินที่ดูแปลกตา เก๋ไก๋ และที่สำคัญแต่ละชุดที่ออกมา มีเพียงชุดเดียวในโลกเท่านั้น



แล้วคุณๆละคะ เป็น Vintage Lovers กันด้วยเหตุผลอะไรเอ่ย ^^

[Siambrandname Webmaster]

ภาพประกอบสวยจังครับ เสื้อชุดสีเขียวก็สวยครับ มีกรุ๊ปใหม่อีกแล้ว ยินดีต้อนรับครับ เพื่อนๆ ที่ชอบ Vintage จะได้มาคุยกันครับ และขอบคุณที่สมาชิกเลือกแบ่งปันสร้างสรรค์สาระเก็บไว้ให้ในชุมชนแห่งนี้

[Vintage Dress Story]

เช่นกันค่ะเว็บมาสเตอร์ ขอบคุณที่คอยสร้างสรร ดูแลชุมนุมของ sbn ให้เติมโตอย่างมีคุณภาพมาโดยตลอด อยากบอกว่าบทความ และฟังชันต่างๆของทางเว็บมีประโยนช์กับเรามากๆค่ะ^^

ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

[to_kitty]

ตัวอย่างการแต่งตัวแบบวินเทจค่ะ ^^



อันนี้หยิบมาจาก วินเทจตัวแม่ ที่ โอยยยย ชอบมากกกกก



อันนี้หามาให้ชมเล่นๆๆค่ะ

[Nakderntang]

[COLOR="Plum"]

รูปจากการ์ตูนเรื่อง กุหลาบแวร์ซาย คุ้น ๆ
ลายเส้น คล้าย ๆ การ์ตูนเรื่อง คำสาปฟาโรห์
แต่ไม่แน่ใจว่าใช่คนเขียนเดียวกันรึเปล่า
เมื่อก่อนพี่สาวชอบอ่านการ์ตูนลายเส้นประมาณนี้

ส่วนวินเทจ เคยได้ยินผ่านหูมาบ้าง
แต่ก็ไม่รู้ว่าคืออะไร ก็พึ่งทราบว่าเป็นอย่างนี้

ขอบคุณ คุณVintage Dress Story ที่ตั้งกรุ๊ปมาเพิ่ม ให้ได้รู้เรื่อง วินเทจ
เห็นแล้วต้องบอกว่า ชอบค่ะ งานดูประณีตมากค่ะ มันคลาสสิคจริง ๆ ด้วยค่ะ

และขอบคุณ คุณ to_kitty ที่หาภาพมาแบ่งปันให้ได้ชมกัน
เห็นภาพแล้ว แว๊บนึง
นึกถึงหนัง เรื่อง Amelie
แต่ไม่รู้ว่า ใช่แนว วินเทจ มั้ยอ่ะค่ะ ??? ดูยังไม่ออกค่ะ

[itasian]

สวยงามครับ ที่ชอบมากสุดก็ โคมไฟ ภาพแรกเลยครับ

ขอบคุณ คุณ Vintage Dress Story ครับที่เอามาแบ่งปัน

[Vintage Dress Story]

@to_kitty รูปวินเทจตัวแม่ที่คุณ to_kitty เอามาแบ่งบันให้ชม
เราก็ชอบเค้ามากเช่นกันค่ะ สังเกตุว่าแต่งออกมาแต่ละชุดนี่มีชีวิตชีวามากมาย^^

@Nakderntang คนเขียนเรื่องกุหลาบแวร์ซายส์กับคำสาปฟาโรห์คือคนละคนกันค่ะ
คนเขียนเรื่องกุหลาบแวร์ซายส์ชื่อ อ.ริโยโกะ อิเคดะ ส่วนคนเขียนคำสาปฟาโรห์คือ อ. ชิเอโกะ โฮโซกาว่า
แต่สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือเนื้อเรื่องจะดำเนินในยุคประวัติศาสตร์อันชวนฝัน จับต้องไม่ได้ แต่เราก็อินซะ...

เราเองก็คิดเหมือนกันว่า 2 เรื่องนี้ลายเส้นจะสไตล์เดียวกันเลย จริงๆแล้วมีการ์ตูนอีกเรื่องหนึ่งอยากแนะนำค่ะ
เรื่องสงครามกับความรัก(ในรูปประกอปจะเป็นฉบับพิมพ์ยุคแรกๆใช้ชื่อว่ารักอลเวง) ของอ.ยามาโตะ วากิ ลายเส้นนี่ให้อารมณ์เดียวกันเป๊ะๆ แถมเรื่องราวยังเกิดช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อีกตั้งหาก เสื้อผ้าของนางเอกและเหล่าบรรดาตัวการ์ตูนผู้หญิงนี่ขอบอกว่าวินเทจกันสุดๆค่ะ(เขียนไปเขียนมาออกไปทางแนะนำการ์ตูนซะงั้น ตั้งกรุ็ปใหม่ขึ้นมาเลยดีมั้ยนี่ > < )



@itasian แบบในรูปนี่ถือเป็นโคมไฟในฝันเลยค่ะ อิอิ ชอบมากที่สุดตรงที่มีดอกกุหลาบสีหวานๆ

แต่จริงๆแล้วคำว่าวินเทจยังมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่านี้อีกแยะค่ะ ที่เราเขียนออกมานี้ยังบ่งบอกความเป็นวินเทจได้ไม่ถึงแก่นเลย เพียงแต่แบ่งบันว่าทำไม่ถึงหลงรักสไตล์วินเทจจากประสบการณ์ส่วนตัวเท่านั้นเอง ก็ดีใจที่เพื่อนๆกันชอบนะคะ

[Nakderntang]

@Nakderntang คนเขียนเรื่องกุหลาบแวร์ซายส์กับคำสาปฟาโรห์คือคนละคนกันค่ะ
คนเขียนเรื่องกุหลาบแวร์ซายส์ชื่อ อ.ริโยโกะ อิเคดะ ส่วนคนเขียนคำสาปฟาโรห์คือ อ. ชิเอโกะ โฮโซกาว่า
แต่สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือเนื้อเรื่องจะดำเนินในยุคประวัติศาสตร์อันชวนฝัน จับต้องไม่ได้ แต่เราก็อินซะ...

เราเองก็คิดเหมือนกันว่า 2 เรื่องนี้ลายเส้นจะสไตล์เดียวกันเลย จริงๆแล้วมีการ์ตูนอีกเรื่องหนึ่งอยากแนะนำค่ะ
เรื่องสงครามกับความรัก(ในรูปประกอปจะเป็นฉบับพิมพ์ยุคแรกๆใช้ชื่อว่ารักอลเวง) ของอ.ยามาโตะ วากิ ลายเส้นนี่ให้อารมณ์เดียวกันเป๊ะๆ แถมเรื่องราวยังเกิดช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อีกตั้งหาก เสื้อผ้าของนางเอกและเหล่าบรรดาตัวการ์ตูนผู้หญิงนี่ขอบอกว่าวินเทจกันสุดๆค่ะ(เขียนไปเขียนมาออกไปทางแนะนำการ์ตูนซะงั้น ตั้งกรุ็ปใหม่ขึ้นมาเลยดีมั้ยนี่ > < )

ขอบคุณนะคะสำหรับความรู้ เรื่องนักเขียน
และแนะนำการ์ตูนให้อีกด้วย

สงสัยอ่ะค่ะว่า "รูปวินเทจตัวแม่" เนี่ย คนในรูปเขาเป็นใครเหรอคะ???

[to_kitty]

สวัสดีค่ะ ^^

วินเทจตัวแม่ นี่ ลองเข้าไปชม บล๊อค ของเค้าได้เลยนะคะ
http://www.theblackapple.typepad.com/somegirlswander/



ตอนนี้ วินเทจฝรั่ง เกาหลี ญี่ปุ่น เราเข้าไปชมการแต่งตัวรวมถึงเรื่องอื่นๆ
แต่ละคนน่ารักมาก เด๋ว กลับบ้าน จะนำลิ้งที่เชฟไว้มาลงให้ชมนะคะ

[to_kitty]

ปล อ่านเรื่องคำสาปฟาโรห์เหมือนกันค่ะ ชอบแครอล กับเมมฟิส มากกกกก

แต่ เฮ้อออออ มันมีเล่มจบรึยังล่ะเนี่ยคะ????